afscheid

Tja, dit was het dan. Dit wordt mijn afscheidsverhaaltje.

Nu ik onderhand weer ween week thuis ben, denk ik nog steeds dat dit de juiste beslissing was. Ik heb in ieder geval nog geen spijt van mn terug komst. Ik besef ook dat ik daad werkelijk veel geleerd heb over mezelf, en misschien toch wel gevonden heb wat ik wilde. Ondertussen ben ik hard op zoek naar een baan want australie was zeker niet goedkoop. Dus als iemand tips heeft, ik hoor het graag. (ik wil niet in het weekend, of in ieder geval niet op zondag werken). Ook wil ilk jullie allemaal bedanken voor jullie steun en reactie. Ik werd er altijd blij van om al die reacties te lezen, en was haast teleurgesteld als er een x geen reactie waren ;).

Ook heb ik hier een link naar mn foto's, het zijn er wel bijna 1000 dus kijk maar wat je er mee doet.

https://plus.google.com/106350817019216096635/posts/5dw3xUBZ3uK

Tot ziens allemaaal! xx

dingen

Oke, genoeg blogs over gevoelens en emoties en blablabla. Nu over dingen die ik gezien heb in australie die anders zijn dan in nederland of die me opvielen. Zo zijn er in melbourne overdreven veel japanners/chinezen/pinda's. Zoveel dat ik er een beetje gek van word. Maar ach die mensen moeten ook ergens leven toch. Een ander opvallend ding is dat ze hier gewoon naast de highway op de vluchtstrook mogen fietsen, maar je mag alleen fietsen als je een helm op hebt. Alles veilig hier. Overal staan borden over hoe hard je precies kan in welke bocht en weet ik t allemaal. Ook zie je hier pappegaaien in het wild, echt raar. En koalas vandaag voor het eerst in het wild gezien, evenals een walibi. Ook nog nooit zoveel verschillende flora en fauna op zon korte afstand gezien. Zo ben ik vandaag een tour over de great oceab road gaan doen (fotos zie facebook) echt waanzinnig mooim van stranden tot kliffen tot regenwouden van alles. Dit is nu een erg onsamenhangend en onduidelijk verhaal geworden zonder al te veel lees tekens etc. Lekker pech ik ben moe. Normaal sliep ik al 2 uur. Maar dan stond ik ook om 5 uur op.

tja

Na alle meningen en reacties op me bezonken zijn na mn plotselinge keuze denk ik nog steeds dat het voor mij nu, op dit moment de juiste beslissing is. Toen ik hier naar toe ging met het idee mezelf echt te leren kennen en te vinden (hoe cliche ook) had ik nooit gedacht dat ik mezelf zo snel, zo heftig en zo pijnlijk tegen zou komen. Ik merk dat ik het moeilijk vind om het thuisfront los te laten, té moeilijk zelfs. Ik had gehoopt door te reizen dat ik zo los zou floepen. Maar in plaats van van een rots in het water te springen om lekker te zwemmen. Spring ik nu van een klif naar een afgrond en ik kan nog niet vliegen. Eerst moet ik leren vliegen. Ik dacht dat hier te leren maar dat lukt me niet. Tijd geven zegt men dan, maar dat is nou juist het grote probleem. Je hebt geen tijd als je van een klif afspringt. Ik moet eerst leren vliegenVliegen vanuit een boom. Oftewel eerst op mezelf gaan wonen ofzo Want ik zou nog steeds graag de wereld rondreizen alleen dat voelt nu verkeerd. Volg je hart zeggen ze dan he. En met deze blogs probeer ik mn keuze uit te leggen maar ik merk dat dat heel lastig is. Vandaag heb ik de laatste keer melken gehad en ga ik nog 4 dagen in melbourne doorbrengen. En ik was van plan nog een deel van great ocean road te zien. Ik heb al een voorproefje gehad onderweg naar de koeien een keer en het is zoo mooi. P.s. het is trouwens fijn om van best veel mensen respect te krijgen, als ik voor mijn gevoel faal en slap ben :)

titelloos

Dit was dus precies waar ik bang voor was. Veel mensen die zeggen dat ik in australie moet blijven en moet volhouden Nee dat doe ik niet. Ik heb besloten om eerder terug te komen Dat is mijn besluit en mijn leven Natuurlijk vind ik het ook jammer. En de mensnen die zeggen dat ik moet blijven doen dat waarshijnlijk omdat ze anders denken dat ik spijt krijg en met goeie bedoelingen en dat dit een mooie kans is. Maar ik heb er goed over na gedacht. En dan krijg ik maar spijt. Hier ben ik zeker niet gelukkig en mijn besluit staat vast Zelf had ik het liever ook anders gezien maar voor nu denk ik dat dit de juiste beslissing is. Ik ben gewoon nog niet klaar om dit avontuur aan te gaan. Ik mag trots op mezelf zijn dat ik uberhaubt gegaan ben want het was me toch spannend. En er zullen meer momenten in mn leven komen als ik er wel klaar voor ben om te gaan. Ik kan mn eigen leven bepalen Sorry iedereen! X

jammer

Ik zal waarschijnlijk veel eerder terug komen dan verwacht. Na minder dan een maand hou ik het voor gezien. Voor mezelf heb ik heel erg gefaald. Maar deze stap, dit avontuur, was te groot en te snel voor mij. Ik ging hier naar toe om over mezelf te leren en de wereld te zien. Over mezelf geleerd heb ik, namelijk vooral wat mn diepste angsten zijn die mij blokkeren. Ook dat ik juist wel makkelijke nieuwr contacten leg ( ik dacht altijd van niet). En nog meer geleerd natuurlijk (zia andere blog) De boerderij waar ik nu zit is goed. Een goede baas waar ik blij mee mag zijn. Maar het 2x per dag koeien melken is ronduit saai en ik ben de dagen aan et aftellen. Doorzetten zegt iedereen dan, geef het tijd, maar dat kan ik niet. Ik kan dat gevecht ff niet aan gaan, aangezien ik dr keuze heb om ook weg te gaan. Voor mijn gevoel heb ik de afgelopen jaren genoeg gevochten. En misschien klinkt t allemaal wel heel zwak en opgeverig maar ik kan t op dit moment niet. Het is jammer want had graag meer van australie gezien. Nu zit ik meer op een soort nederlandse boerderij met nederlands weer etc. Ik hoop dat ik met net zo veel liefde weer thuis word ontvangen als dat ik deze korte periode overzees gesteund werd. Ik heb trouwens zeker geen spijt dat ik gegaan ben. De dingen die ik gedaan heb waren echt leuk, en ik heb oprecht veel geleerd. Jammer dat ik t alleen niet kan volhouden, dat die kracht er niet is nu. En ook al zijn het maar een ruime 3 weken, de dagen duren hier zo lang (goed bedoelt) dat het lijkt alsof ik hier al 2 maanden ben

okee

Wat heb ik een geweldige 1e week gehad, een week die voor mijn gevoel een maand duurde. Nu ben ik weer alleen en dat kan ik niet. Wat ik nu ga schrijven is persoonlijk maar ik denk dat het goed is het van me af te schrijven, al dan niet online. Alleen zijn gaat me niet goed af. Ik wordt dan compleet op mezelf terug geworpen. Thuis kan ik prima alleen zijn, want echt alleen was ik nooit. Hier wel. Hoe gek dat ook klinkt. En het enige gevoel dat ik nu kan hebben is dat ik naar huis wil. Zoo ontzettend graag. Maar als ik dat doe heb ik het gevoel dat ik faal. Want ik wil wel veel zien en ervaren. Ook heb ik dan hrt gevoel dat ik voor de rest van dr mensen om me heen faal. Iedereen verwacht dat ik 6 maanden weg blijf. Maar eerlijk gezegd denk ik niet dat ik dat vol kan houden. Ik ga het nu een maand proberen, op de farm, en dan zien we wel verder. Ik vind het eng om dit te plaatsen want normaal praat ik hierover alleen met mn mams. Ik hoop dat jullie me nu niet als gek verklaren.

leerweek

Ik ben nu een week in australie, en dat was vooral een leerweek. Vanaf het moment dat ik het vliegtuig in stapte, tot het moment dat ik zal beginnen aan mn werk.

Het begon met leren in het vliegtuig. Leren over mezelf. Dat ik niet zo goed heell lang alleen kan vliegen haha. Vervolgens vanaf het moment dat ik aan kwam op het vliegveld in Brisbane, namelijk nieuwe mensen leren kennen. Daarna geleerd dat je snel heimwee krijgt na een jetlag en als je heel moe bent en niet kan slapen. Vervolgens hoe er mee om te gaan. Ook heb ik geleerd hoe ik moet surfen, tractor rijden/gebruiken, motorrijden, ketttingzaag gebruiken, paardrijden, 4wdrive rijden, en hekken maken. Vandaag komt er nog het vee vangen (mustering) met de dirtbikes bij. Ook heb ik over mezelf geleerd, ook dat er veel mensen zijn die om mij geven, meer dan ik dacht, of is dat raar?

ach ja, het is nu half 8 in de morgen, en waar ik ga werken moet ik voortaan om 5 uur op gaan staan, dat word dus een bittere pil, maar ik ga de uitdaging aan.

xx

Damn, wat schrijf ik veel verhaaltjes.

Vandaag was een dag die begon met twijfel. Twijfel of dit werk wel geschikt is voor mij. So I woke up kinda sucky. Maar gelukkig gingen we daarna snel aan de slag dus had ik niet heel veel tijd om na te denken.

We begonnen de ochtend op de dirtbikes. eerst was het in rondjes oefenen met shifting gears en vervolgens gingen we echt het land in. Dus echt heuvels op, met losse stenen en los zand. En dat ging super goed! Voor de eerst keer op een dirtbike. en het waren echt stijle heuvels dus het was echt gaaf!

daarna gelunched, en aan de slag gegaan met chainsaws. Dat was best makkelijk, en het ging vooral om de veiligheid. We gingen kijken wie de dunneste en rechtste plates kon maken. en ik was de beste ;) :p. dus als je ooit iemand nodig hebt om dingen om te zagen met een chainsaw, bel mij! ;)

daarna nog wat tractoring gedaan, beetje in rondgereden en gekeken hoe de ploeg enzo werkt. En toen was de dag alweer voorbij.

Het is leuk hier, vooral door de groep. zo zijn er bijvoorbeeld nieuwe woorden ontstaan die terug blijven komen ;). zoals schwimming, en wa-er (water op zn englisch)

xx